آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند آیا شود که گوشه ی چشمی به ما کنند؟
چرا نمی شود؟؟!!
این بیت را زیاد شنیده ایم که:
به ذره گر نظر لطف بوتراب کند به آسمان رود و کار آفتاب کند
حالا سوال اینجاست که این همه ما عشق و محبت نسبت به امیرالمومنین و ائمه معصومین علیهم السلام داریم و این همه هیات رفتیم،گریه کردیم،سینه زدیم و حسین حسین گفتیم،تا حالا ائمه به ما نظر لطف نداشتند؟؟
بدا به حال ما اگر بگوییم که ائمه به ما نظر لطف نداشتند.
اما سوال اساسی تر اینجاست،با وجود اینکه ائمه به ما نظر لطف داشتند چرا به آسمان نرفتیم و کار آفتاب نکردیم؟؟!!
به اعمال و رفتار خودمان فکر کنیم...
به باطن و نیت هایمان فکر کنیم...
بیاییم دوباره خودمان را بشناسیم
مقصودمان را از نوکری اهل بیت بفهمیم
و...
بیاد بیاوریم که:
گر گدا کاهل بود تقصیر صاحبخانه نیست
دلم تنگ دو خط روضه است...